Pisanki

Kazdy chyba ma ulubione filmy i ksiązki z dziecinstwa.  Ja też

Poznan i poznaniacy to moje najlepsze wspomnienia. Czasy wakacji i ogniska do rana. Kto byl ten wie.

To moja ulubiona saga po polsku i dla mlodziezy. Pożyczylam sobie pierwszy tom żeby przeczytać za dorosłości.

 

Pamiętam ESD, pamiętam marnotrawnego Pyziaka, komplement, że bohaterka (Gabrysia?) jest jak kwiat kalafiora, pamiętam, jakie wrażenie zrobiła na mnie aluzja do tego, że Ignacy został internowany (w książce stało, że jest w kraju, choć w domu go nie było – i dopiero wiele lat później zrozumiałam, o co chodzi), pamiętam łacińskie cytaty większości nie rozumiałam, bo lacine znam dopiero teraz

Wszystko do  mnie wrócilo Leniwa Danka , zawsze  w pelnm makijazu  Mama Zakowa i jej artystyczna praca, ekscentryczny dziadek. A zwlaszcza tytuowe pianki z HITLEREM.

Polecam dorosłym

 M Musierowicza

6 Klepka

Pola

Zycie rodzinne rzadko jest sielanką.  U Zarębskich także nie brak kłopotów.

.Dwoje dzieci ułożyło sobie jakoś życie natomiast najmłodsza córka przysparza kłopotów za troje .I jak to z mamami bywa tak i Wanda stara się usprawiedliwiać postępowanie swego dziecka....

Niektórzy mają bardzo skromne marzenia. Prawie pięćdziesięcioletnia Wanda ma jedno największe, wyjechać na wakacje do ciepłych krajów, odlicza więc tygodnie do emerytury, nareszcie będzie miała czas aby zobaczyć góry we wrześniu? (to takie marzenia nauczycieli). Wszystko idzie ku dobremu, przynajmniej tak jej się wydaje. Niestety, marzenia marzeniami, a życie sobie. Najmłodsza córka burzy wszystkie plany. Wanda zamiast zajmować się mężem, sobą i organizować wakacje marzeń, zostaje obarczona maleńką wnusią.
Więcej nie zdradzę trzeba przeczytać

Pomimo,  ze "Szukając przystani" to fikcja literacka, czytałam jednym tchem ""Bardzo podoba mi się to, że autorka przedstawiła życie takim jakim jest. Nie przerysowała go, nie dodaje jakichś ekstremalnych wydarzeń i nie przesłodziła go jest po prostu życie.

Szukając przystani
A Karpińska 2018